Σαντάμ Χουσεΐν καθόταν στο γραφείο του κι ετοίμαζε
την επόμενη επιστολή του προς τον αμερικανικό λαό όταν
χτύπησε το τηλέφωνο.
- Εμπρός;
- Κύριε Χουσεΐν, εσείς; ακούστηκε στην άλλη άκρη της
γραμμής μια φωνή με περίεργη προφορά. Εγώ είμαι ο
Γιωρίκας και σας παίρνω να σας πω ότι σας κηρύσσουμε
τον πόλεμο!
- Και πολύ καλά κάνεις που τηλεφώνησες να μου το πεις,
απαντά ο Σαντάμ. Για πες μου, Γιωρίκα, πόσο μεγάλος
είναι ο στρατός σου;
- Αυτή τη στιγμή, λέει ο Γιωρίκας καθώς κάνει τη σούμα
στο μυαλό του, εγώ, ο ξάδερφός μου ο Κωστίκας, ο
κουμπάρος μου, ο γείτονάς μου ο Αλεξίκας και η ομάδα
του ταβλιού από το καφενείο - οκτώ, συνολικά.
Ο Σαντάμ αναστενάζει.
- Οφείλω, Γιωρίκα, να σου πω ότι έχω ένα εκατομμύριο
ετοιμοπόλεμους άνδρες που με μια κουβέντα μου είναι
διατεθειμένοι να δώσουν τη ζωή τους.
- Αλήθεια; Θα σας ξαναπάρω, λέει ο Γιωρίκας και
κλείνει. Δεν πέρασαν 24 ώρες και ο Γιωρίκας
ξανατηλεφωνά.
- Κύριε Χουσεΐν, λέει, η κήρυξη πολέμου εξακολουθεί να
ισχύει. Τώρα μαζέψαμε και κάποιον εξοπλισμό...
- Τι εξοπλισμό μαζέψατε, Γιωρίκα; τον ρωτάει ο Σαντάμ.
- Δύο αλωνιστικές, μια μπουλντόζα και το τρακτέρ του
μπατζανάκη μου.
Για άλλη μια φορά, ο Σαντάμ δεν αντέχει να μην
αναστενάξει.
- Γιωρίκα, θα πρέπει να σου πω ότι έχω 16.000 τανκς,
14.000 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, και
από χτες που μιλήσαμε ο στρατός μου αυξήθηκε στο 1,5
εκατομμύριο.
- Διάβολε, λέει ο Γιωρίκας, τι να πω τώρα; Θα σας
ξαναπάρω.
Και κλείνει το τηλέφωνο αλλά δυο μέρες αργότερα, να
τον πάλι.
- Κύριε Χουσεΐν, παραμένει η κήρυξη πολέμου. Αυτή τη
φορά αποκτήσαμε εναέριες δυνάμεις. Έχουμε τώρα και το
ψεκαστικό του κοινοτάρχη, του βάλαμε και καραμπίνες
επάνω. Α, ναι, μαζί μας είναι τώρα και η ποδοσφαιρική
ομάδα του χωριού.
Εντυπωσιασμένος από την κλιμάκωση, ο Χουσεΐν μένει
σκεπτικός για δευτερόλεπτα, βγάζει άλλον ένα στεναγμό
και λέει:
- Γιωρίκα, δεν μπορώ να σου κρύψω ότι έχω 10.000
βομβαρδιστικά, 20.000 Μιγκ, και οι βάσεις μας
προστατεύονται από βλήματα εδάφους-αέρος. Και κάτι
άλλο: από προχθές που μιλήσαμε, ο στρατός μου αυξήθηκε
στα δύο εκατομμύρια.
- Βρε ..., βρίζει ο Γιωρίκας. Θα ξαναπάρω, λέει και
κλείνει το τηλέφωνο.
Δεν πέρασε πολλή ώρα και ξαναπαίρνει τηλέφωνο.
- Κύριε Χουσεΐν, δυστυχώς πρέπει να σας ανακοινώσω ότι
αποσύραμε την κήρυξη πολέμου.
- Τι λες, Γιωρίκα, πολύ με στεναχωρείς. Γιατί, βρε
παιδί μου; Τι έγινε κι αλλάξατε γνώμη;
- Να σας πω, απαντά ο Γιωρίκας, κάτσαμε και το
κουβεντιάσαμε και είδαμε ότι δεν μπορούμε να θρέψουμε
δύο εκατομμύρια αιχμάλωτους.
Σου Άρεσε? Κανε Like!!