ΦΟΒΕΡΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ!!! Οι τσοπάνηδες και η ξαναμένη σεξουαλικά γκόμενα!!!

Κάποια κοπέλα,ας πούμε ένα προοδευτικό επάγγελμα,δημοσιογράφος πχ,ξέμεινε από μπατταρία αυτ-του στη μέση που πουθενά,σούρουπο.Βλέπει από μακρυαά,ψηλά στο βουνό ένα φωτάκι.Το κόβει ποδαρόδρομο εγκαταλείποντας το τουτού και βρίσκει μιά στάνη.Χτυπάει την πόρτα και ήταν δυό αδέρφια βοσκοί που αμέσως της άνοιξαν,της έβρασαν γάλα,λίγο τυράκι,κάτι χορταράκια,ζυμωτό ψωμάκι και την έκανε ταράτσα.

Της έστρωσαν και δίπλα στο παραγώνι,έβαλαν στο τζάκι και δυό κούτσουρα-πουρνάρι να κρατήσει και αφού μιλήσανε ως αργά,την έκαναν δίπλα στο μαντρί,με τα ζώα,να μην ενοχλούν.

Περνάει η ώρα και ο Γιωργής έχει "καούρες",στριφογυρίζει σαν κοκορέτσι στην κάππα,δεν έχει ησυχασμό.Ξάφνου κοπανάει τη γκλίτσα χάμου και λέει στον αδερφό του.

"Αμάν,Γιαννιό μου,δεν αντέχω άλλο,θα πάω μέσα κι ότι γίνει ας γίνει"

"Μη,αδερφέ μου,είναι φιλοξενούμενη".

"Δεν αντέχω σου λέω,πάω μέσα" και πάει.

Ακολουθεί η εξής στιχομυθία:

"Γειά σου Γιωργή,θες κάτι;".

"Ναι δεσποινίς,μπορώ να σας βατέψω;"

Σαν να τον καλοκοιτάει η κοπελίτσα,νταβραντισμένος βουνίσιος κοκκινομάγουλος,η στύση του φαινόταν έτοιμη να τρυπίσει το παντελόνι του.

Δεν βαριέσαι που θα βρούμε άλλη τέτοια ευκαιρία για μιά τέτοια ξεπέτα

Και ενδίδει λέγοντας:

"Εντάξει,αλλά έχεις καπότα μαζί σου;"

"Καπότα;",λέει αυτός,"τι είναι αυτό;""Καπότα είναι ένα λαστιχάκι που βάζεις στο πουλί σου για να μην κάνει παιδιά η γυναίκα,όταν γίνεται η πράξη",του απαντάει αυτή.

Ε,βουνό ήταν,οι προβατίνες δεν χρειάζονταν τέτοια πράγματα,δεν είχε αυτός.Αλλά η μοδέρνα είχε αυτή μαζί της,οπότε έγινε το μοιραίο και αλληλοευχαριστήθηκαν.

Εν τω μεταξύ ο άλλος έβλεπε ότι αργούσε το αδερφάκι και του μπήκανε ανάλογες ιδέεες.Μόλις λοιπόν φτάνει ο αδερφός,παίρνει κι αυτός τη ρούγα.

"Δεσποινίς,μπορώ και γω να ....".

Η κοπελίτσα ευχαρίστησε το Θεό για την τύχη της και ακολουθώντας το τυπολατρικό "Καπότα,τι είν ιφτούνο,α,του βαν'ς στμπούτσας να μην γκαστρωθεί του κουρίτς",την καταβρήκανε

Την άλλη μέρα,κατέβηκαν όλοι μαζί στο χωριό,βρήκανε βοήθεια,χαιρετηθήκανε και τράβηξαν στο κόσμο τους.

Μετά από τρεις μέρες λέει ο Γιωργής στο Γιαννιό:

"Ρε Γιαννιό,πειράζει να γκαστρωθεί εκείνη η κοπέλλα;"

"Πως σούρθε τώρα αυτό,τι μας νοιάζει εμάς αν γκαστρωθεί"...

"Έτσι πες μου μωρ' αδρεφάκι μου να με ησυχάσεις,να πάω να βγάλω αυτή την παλιοκαπότα να κατουρήσω,τρεις μέρες τώρα έχει σπάσει η φούσκα μου!!!".

Σου Άρεσε? Κανε Like!!

Share

Posted in: anekdoto